Zakażenia wewnątrzmaciczne jako czynnik ryzyka porodu przedwczesnego
30 czerwca 2017
Co to jest nadżerka szyjki macicy?
30 czerwca 2017
Bacterial Vaginosis jako czynnik ryzyka porodu przedwczesnego
Na przebieg ciąży i rozwój płodu może mieć wpływ wiele czynników. Na przestrzeni ostatnich lat podkreśla się znaczącą rolę nieprawidłowej flory bakteryjnej dróg rodnych, która może być przyczyną poźniejszych zakażeń wewnątrzmacicznych . Zakażenia wewnątrzmaciczne są częstymi przyczynami powikłań okołoporodowych u rodzących, płodów i noworodków odpowiedzialnymi za około 50 % przyczyn wystąpienia samoistnego porodu przedwczesnego.
Drobnoustroje mogą zakażać jajo płodowe w różny sposób:
Skutek oddziaływania zakażenia na płód zależy przede wszystkim od wieku ciążowego w którym następuje zakażenie, oraz od jego etiologii. W okresie organogenezy infekcje mogą prowadzić do uszkodzeń strukturalnych płodu, jego obumarcia i w konsekwencji do poronień, a w późniejszym okresie ciąży do powstania różnego rodzaju zaburzeń rozwojowych. Odległe następstwa zakażeń wewnątrzmacicznych ujawniają się w okresie noworodkowym, niemowlęcym, a także w okresie dzieciństwa i mogą objawiać się między innymi: opóźnieniem rozwoju psychoruchowego, zaburzeniami metabolicznymi (np. cukrzycą), skłonnościami do częstych chorób infekcyjnych dróg oddechowych, uszkodzeniami słuchu z głuchotą włącznie, oraz prawdopodobnie możliwością wystąpienia niektórych nowotworów - szczególnie hepatoma.
Zakażenie jaja płodowego jest często wynikiem zespołu objawów określanego jako bacterial vaginosis (BV, waginoza bakteryjna). Częstość występowania bacterial vaginosis wynosi od 10% do 64% kobiet w wieku rozrodczym i dotyczy od 5% do 40% ciężarnych.
Wpływ na ryzyko porodu przedwczesnego może mieć również zakażenie Chlamydia trachomatis, aczkolwiek doniesienia na temat wpływu zakażenia tą bakterią w czasie ciąży na przedwczesne odpływanie płynu owodniowego, wystąpienie samoistnego porodu przedwczesnego i urodzenie dziecka z małą masą urodzeniową (<2500 gramów), nie są jednoznaczne. Istniejące kontrowersyjne doniesienia na temat wpływu infekcji Ch. trachomatis na przebieg i wynik ciąży wynikać mogą z przyjęcia odmiennych metod diagnostycznych, doboru badanej populacji oraz okresu ciąży w którym obecność Ch. trachomatis jest analizowana.
Drobnoustroje mogą zakażać jajo płodowe w różny sposób:
- przez krew i łożysko w przypadku zakażenia ogólnego lub ognisk zakażeń objawowych lub bezobjawowych u kobiet w ciąży,
- drogą wstępującą z pochwy przez kanał szyjki macicy,
- przez ciągłość z ognisk zakażeń w jamie brzusznej.
Skutek oddziaływania zakażenia na płód zależy przede wszystkim od wieku ciążowego w którym następuje zakażenie, oraz od jego etiologii. W okresie organogenezy infekcje mogą prowadzić do uszkodzeń strukturalnych płodu, jego obumarcia i w konsekwencji do poronień, a w późniejszym okresie ciąży do powstania różnego rodzaju zaburzeń rozwojowych. Odległe następstwa zakażeń wewnątrzmacicznych ujawniają się w okresie noworodkowym, niemowlęcym, a także w okresie dzieciństwa i mogą objawiać się między innymi: opóźnieniem rozwoju psychoruchowego, zaburzeniami metabolicznymi (np. cukrzycą), skłonnościami do częstych chorób infekcyjnych dróg oddechowych, uszkodzeniami słuchu z głuchotą włącznie, oraz prawdopodobnie możliwością wystąpienia niektórych nowotworów - szczególnie hepatoma.
Zakażenie jaja płodowego jest często wynikiem zespołu objawów określanego jako bacterial vaginosis (BV, waginoza bakteryjna). Częstość występowania bacterial vaginosis wynosi od 10% do 64% kobiet w wieku rozrodczym i dotyczy od 5% do 40% ciężarnych.
Wpływ na ryzyko porodu przedwczesnego może mieć również zakażenie Chlamydia trachomatis, aczkolwiek doniesienia na temat wpływu zakażenia tą bakterią w czasie ciąży na przedwczesne odpływanie płynu owodniowego, wystąpienie samoistnego porodu przedwczesnego i urodzenie dziecka z małą masą urodzeniową (<2500 gramów), nie są jednoznaczne. Istniejące kontrowersyjne doniesienia na temat wpływu infekcji Ch. trachomatis na przebieg i wynik ciąży wynikać mogą z przyjęcia odmiennych metod diagnostycznych, doboru badanej populacji oraz okresu ciąży w którym obecność Ch. trachomatis jest analizowana.