W celach diagnostycznych infekcji Chlamydią pobiera się wydzielinę z szyjki macicy, cewki moczowej i/lub odbytu oraz spojówek oka. Najlepsze metody diagnostyczne to te, które wykrywają obecność antygenu, a należą do nich: metoda immunofluorescencji, metoda ELISA oraz najbardziej precyzyjna metoda przy użyciu tzw. techniki PCR.

Badania diagnostyczne powinny przeprowadzone być również u partnera badanej osoby.

Do leczenia infekcji Chlamydia trachomatis używa się antybiotyków, można je stosować również u kobiet ciężarnych. Równolegle powinno leczyć się także partnera zainfekowanej osoby. Po trzech tygodniach należy przeprowadzić diagnostyczne badania kontrolne, potwierdzające skutecznosć leczenia.